Ścian zbudowana z cegieł, pustaków, cz innych materiałów jest nierówna. Do wyrównania powierzchni ściany, a także sufitu służą tynki. Do wyboru mamy dwa rodzaje tynków, tynki gipsowe i tynki tradycyjne oparte na cemencie. Tynki tradycyjne mogą mieć dodatek wapna i są to stynki cementowo-wapienne. Tynki tradycyjne bez dodatku wapna to tynki cementowe. Między tynkiem cementowo-wapiennym, a tynkiem cementowym różnica jest niewielka. Zasadnicza różnica występuje między tynkami tradycyjnymi, a tynkami gipsowymi.
Zalety i wady tynków gipsowych
Tynk gipsowy składa się z gipsu, drobnego kruszywa i dodatków. Dodatki w szczególności wydłużają czas wiązania gipsu, aby możliwe było nałożenie tynku na stosunkowo dużej powierzchni. Gips bez takich dodatków wymieszany z wodą twardnieje w ciągu około dziesięciu minut. Dodatki wpływają także twardość i inne własności tynku. W założeniu tynk gipsowy po nałożeniu i zatarciu powinien dawać gładką powierzchnię.
Gładkość powierzchni tynku zależy od jakości zacierania, dlatego najczęściej, a w szczególności w mieszkaniach deweloperskich, gładkość tynku gipsowego pozostawia wiele do życzenia. Tynki gipsowe muszą być nakładane jedną warstwą i nie powinny mieć grubości większej niż jeden centymetra. Związane jest to z higroskopijnością gipsu. Gips pod względem chemicznym jest siarczanem wapnia, który po uwodnieniu twardnieje. Dlatego gips silnie pochłania wodę i aby uzyskać suchą warstwę tynku gipsowego musi gips odparować nadmiar wody. Im grubsza warstwa tynku gipsowego tym dłuższy jest czas schnięcia.
Tynk gipsowy na ścianie wysycha nawet dwa tygodnie. Czas schnięcia zależy od temperatury i wilgotności powietrza. Tynk gipsowy jest stosunkowo miękki i dosyć łatwo ulega uszkodzeniu. Współczynnik przewodzenia ciepła jest dla gipsu niski i tynki gipsowe dają efekt cieplejszych ścian. Tynki gipsowe nie przepuszczają pary wodnej, tylko ja pochłaniają przy dużej wilgotności powietrza lub oddają przy małej wilgotności powietrza. Daje to efekt mikroklimatu z regulowaną wilgotnością.
Tynki tradycyjne ich wady i zalety
Tynk tradycyjny jest mieszaniną kruszywa, cementu i ewentualnie wapna. Po zatarciu tynk tradycyjny daje chropowatą strukturę, która w pewnych wypadkach ma efekt dekoratorski. W pozostałych przypadkach dla uzyskania gładkiej powierzchni konieczne jest nałożenie cienkiej warstwy gipsu szpachlowego. Tynki tradycyjne są twarde i przepuszczają parę wodną. Nie są higroskopijne i mogą być stosowne w pomieszczeniach o dużej wilgotności. Mogą być nakładane wielowarstwowo i mieć grubość nawet pięciu centymetrów. Pomimo dużej twardości w przypadku uszkodzenia naprawa jest zauważalna, ponieważ zacieranie tynku na brzegu twardego już istniejącego daje zauważalną nakładkę na starym tynku. Dlatego cała ściana powinna być tynkowa i w szczególności zacierana jednocześnie.
